از خن بیرون آمد.آسمان سینه ریزش را امشب کاملا جلا داده بود.مهتابی مهتابی.خمیازه ای کشید ودستانش را از دوطرف بدنش کش داد وسینه اش را قدری جلو.هرم شرجی وگرما به ریه هایش رسید.قبل از اینکه سرفه کند با مشت به آرامی دوبار به سینه اش کوبید وبه سمت طفر جهاز حرکت کرد.
کارضا توی طفر سکون را با بندی بسته بود و با رادیوی دو موجش ورمی رفت.
-چطوری کارضا.حالت خوبن .خووات (خوابت ) که نمی یا.
-نه عامو .تو سی چه نمی خوسی.
-نمی فهمم والله .چیشام گرم نویمو .هر جه ای دس او دس می شم خووم نمی آ.انگار خو جن وموبسم الله.
-ای پس مرگ هم خو هیچ جا درس(باضم دال ور) نمی گیره.یه کمی درسن ، دوارتی خراب ویمو.
-خو! مگه پی چه می گردی.
-هر شو (شب) ای موقیا( موقع ) یه موجین (موج) که ام کلثوم می نیسه (می ذاره).امشو گمم کردن سیش.
-مگه عربی هم می فهمی.
-په ! نپه ! چه .تو یادت نمی آ.با مرحوم بوات که کویت بیدیم عربی کاملا یاد گرفته بیدم.
علی ، کارضا را با رادیویی که امشب سر سازگاری نداشت رها کرد وبه سمت سینه ی جهاز رفت.پشت به ماه ورو به سمت سافل حرکت می کردند. هیچ ستاره ای توی آسمان نبود.گویی همگی به حرمت واحترام ماه چشمان خود را بسته بودند تا او بین آن ها رد شود.سطح جهاز لیز ولزج بود.با وجودی که بعد از جل (تور میگو) آخری ،خیلی هم ، آنجا را شسته بودند ولی باز هم لیز بود.آرام حرکت کرد وخود را به سینه جهاز کنار لنگر رساند.دستش را به لنگر گرفت ونشست.زنگ آهن ورطوبت به دستش نشست.دستش را به شلوارش کشید و آن را پاک کرد.
-امشو هم گذشت.یعنی ای خدا خوب نکرده نمی خوا صل (با ضم ص =صلح )کنه.دیگه چقد اوقات تهلی(تلخی).ای خو نه زندگین ! نگوتن(نکبتن).یادش افتاد به جمله ای که علی دی خسرو همیشه بهش می گفت:اگه مردم یه ملاسینه (حلب) نگوتی بارشو ان تو صدتا ملاسی بارتن. خنده اش گرفت.
جهاز به آرامی پیش می رفت .تا زمان کشیدن جل بعدی حدودا یک ساعتی مانده بود .دل ودماغ نداشت.بلندشد ودوباره به سمت کارضا به راه افتاد.رادیو این بار نوایی را به کارضا هدیه داده بود که سر او را اوج وفرود صدایش به حرکت واداشته بود.
-خیلی کیفت کوکن.
-دوارتی امه(آمد).نوامیله یه چی گوش هادیم.
با بی میلی دعوتش کرد بشینه.:بیو بشین گوش کو چه می خونه.
هذه الدنیا...
-اصلا میشناسیش.
-اگه نمی شناختمش هم از روز ی که اومدم بات دریا دیگه می شناسمش.
کارضا رادیو را جابجا کرد ، پایش را دراز کرد وآهی کشید.
-تو دیگه سی چه آه می کشی.
کارضا نگاهی به علی انداخت ودوباره سرش را به سمت رادیو چرخاند.
-عامو می رفتی یه کاردیگه .دریه (دریا) کارتو نیس.سختن .خصوصا تو که تازه زنت واسدن.
علی شانه هایش را بالا انداخت ،پوزخندی زد وگفت :زن!
کارضا نشنید.
-مو به نظرم تو باید بیشی نیروگاه یا نه، یه تاکسی بخر ریش (رویش) کارکو.بهترن!
علی همانجا کنار سکون دراز کشید.
"هذه الدنیا لیال انت فیه القمروا" هذه ..
-عاموکارضا ! ای چه می گو!
-کی
-همی که می خونه
-هان ! می گو که د نیا مثه شون(شب است) که تو توش مثه ماه هسی.
-کاشکی قمر موهم تو (درون ) دلم روشن ویمی.کاشکی قمرمو هم می امه (می آمد) خونه.آخه سی چه قهری!
-چه میگی شی خوت .
علی جا خورد فکرکرد با خودش خرفی زده که کارضا شنیده .
-هیچی عامو کارضا .هی گوش می کنم.
هذه الدنیا کتاب انت فیه ...
-عامو کارضا می گما! چطو ویمو آدم دل زنش دس بیاره. یعنی که زنش خیلی دوسش بو سیت(خیلی دوست داشته باشه).البته همی جوری میگما .نه که مو تازه عروسیم کردن بهتره بیشتر بفهمم.
-زن ُعامو مثه ای رادیوی مون(من است).اگه موجاش درس کنی بات خوبن .سیت می خونه وبات خوبن.اگه همیشه بگردی وپیچاش ری (روی) جایی هنیسی که صافن خو معلومن از صداش کیف می کنی.والا اگه موجاش تنظیم نبو (نباشه)صداش غر غرو ویمو.و اذیتت می کو.
-چه میگی تو.اینا هم ام کلثوم تو همی شعرکو که می خونه می گو.
-نه عامو .تو باید بفهمی کی باید موجاش تنظیم کنی.مخلص کلام اینن که بفهمی هرچی باید سرجاش وسر موقع خش(خودش) باشه.یه چی دیگه هم سیت می گم اما بین خومون باشه ها بعضی وقتا هم باید قربون صدقش بری .والی(بگذاری) تا یه کمی او هم غر بزه(بزنه).
-عامو کارضا تو جای بوای مونی(منی) زنم چن روزین که قهرش کردن رفتن خونه بواش.
"انت یا قبله روحی..
-دوارتی می گم باید بفهمی که همیشه رادیوت صاف باشه تا صداش درست بفهمی.چه می فهمم باید باطری نو بخری هل (طرف )رادیوت هم درس باشه...
-راس آوین .جلدی .باید جل بکشیم بالا.صدای ناخدا بود که بقیه جاشو ها را بیدار می کرد.
صبح که رسید ند اسکله ولات علی سریع رفت خونه ، دوش گرفت لباس های نواش را پوشید وبه سمت خونه پدر قمر راه افتاد.
تهران -زمستان ۱۳۶۸
سلام حاج رحمت
.
.
داستان زیبایی بود . اول اندم سیت بگم خالو تو دیگه سیچه مطلب نمیلی ؟ اما تا اندم دلم خش واوی ...
.
دلت خش بو همیشه
.
راسی عید مار مضون منتظرت هسم ها نه دوارتی مث گولی دز در بیشی ها !!!
سلام دوست من.دل تو هم شاد وخش باشد.راستی از گرده های شیرینی وخرمایی کمی هم به جای من نوش جان کن.
دروووود.
من آومدم. عدد صفره؟ یعنی کسی نیومده نظر بده؟ وای اولین نفرم؟ عمو رحمت نخوره تو ذهنم!!! نکنه هنوز تأیید نکردید؟ ببخشید عمو رحمت صداتون زدم آخه چند جا دیدم بچه ها عمو رحمت صداتون زدند منم دوست داشتم اینطوری بگم با اینکه شما رو هیچ وقت ندیدیم.
پست جدیدتون رو خوندم و لذت بردم. کارضا همون آقای رضا بیمکی هستش؟ من با دخترش سال های زیادی دوست صمیمی بودیم و زیاد رفت و آمد داشتیم خوب میشناسم کارضای قصه ی شما رو. البته اگر همونی باشه که من گفتم. در مورد زن ها نظریه ی جالبی داده. مثل رادیو که اگر پیچش خوب تنظیم کنی خوب می خونه!!
راستی ...
زن بلاست الهی هیچ خونه ای بی بلا نباشه!!
آرزوی سلامتیتون رو دارم.
روزگار به کام.
یا حق.
ممنونم از ابراز لطفتان.شما هم انشاالله شاد باشید وتندرست.اینگونه که مراخطاب نمودید باعث خوشحالی من می شود زیرا احساس می کنم هنوز در دیارم هستم.کارضای مطلبم برخی از شوخ طبعی های کارضای دیارم را هم دارد.
حاج عمو رحمت!
سلام؛
نماز روزه هات قبول باشه ان شاءالله!
.
مو شنیدوم همو روزی که علی می روه خونه ی بووای قمر ، همی که همدیگه می وینن ، دووارته ی دعواشو ویمو!
می فهمی سی چه!؟
آخه همی که علیکو قمر می وینه ، می خوا بیا فریداطرش بخونه میگو:
یا حبیبی ، انا احبک ، انت الازاعه ، موجه الازاعه فی یدی ، انا وضعت موج الازاعه!!!!
ای عشق مو ، دوستت دارم ، تو رادیوی منی ، موج تو در دستان منه ، من موج رادیو را تنظیم خواهم کرد!!!!!
موفق ، موید و دلشاد باشید
سلام دوست من.
سلامتی شما آرزوی من است
سلام رحمت جان
خسته نباشی
.
مثل همیشه دریائی و مهتابی نوشته اید.
.
موج روحت بر کوک رمضان ،مُجرای دلت هوائی لیله القدر و کشتی جانت رو به عالی فطر شوال باد.
.
حاجی
سلام برشما.ممنونم حاجی جان .به انتظار دعایت دراین شب ها نشسته ام.
سلام آقای حسن ابراهیمی
طاعات و عباداتتون قبول باشه انشاالله
مطلب خیلی زیبایی بود دستتون درد نکنه
میتونم همین طور که دارم می خونمش مثل یه فیلم اون آسمون زیبا و اون جهاز رو و یا افراد درون جهاز رو ببینم و این به خاطر قلم خوب شماست که این طور زیبا مینویسید واقعا بدون تعارف میگویم خیلی زیبا نگارش میکنید
امیدوارم همواره موفق و پیروز باشید
عبادات شما هم قبول درگاه حق.
ممنون از لطف شما
عمو سلام
خوبید ایشالله؟!
باز یه داستان بومی نزدیک به خومون خوندیم باز تصاویری از گذشته دیدیم باز تصاویری از علایق مردم او زمان تونستیم تصور کنیم.
حتی تصویر علی موقعی برگشت لنج که رفته رو سینه وایساده و با یه تبسم خاصی به اسمون نگاه میکنه و از نسیم خنکی که موقعی برگشت به صورتش میخوره میشد دید
شاد باشید
سلام بر شما عمو جان.قبول باشد ومروایتان همه ساله.
لطفتان پاینده باد.
درود.
باید منو ببخشید که زودتر برای تبریک نتونستم بیام. عیدتون مبارک باشه. امیدوارم تعطیلات خوبی رو پشت سر گذاشته باشید.
خداوند پشت و پناهتون.
ممنونم.مروایتان همه ساله باد.لطفا به خانواده محترم سلام برسانید.